We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Το δ​ί​κ​α​ι​ο τ​ο​υ π​ε​ι​ρ​α​σ​μ​ο​ύ

by Usurum

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €3 EUR  or more

     

  • Compact Disc (CD) + Digital Album

    Παραγγέλνετε το δίσκο από εδώ!
    Φιλοτεχνημένος από τον Κοσμά Λαμπίδη
    Γραφιστικός σχεδιασμός και εκτύπωση από την Άντα Χαλαμπαρδάκη

    Includes unlimited streaming of Το δίκαιο του πειρασμού via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 7 days

      €5 EUR

     

1.
Πίσω απ τα μάτια Πίσω απ τα μάτια τα κλειστά Έχω ξεδιαλεγμένο Το πρόσωπό σου ολόιδιο Στο χέρι κεντημένο Μα όλο μπλέκονται οι κλωστές Και σφίγγουν το μυαλό μου Και παρεμβαίνουν ανοιχτά Σ' ό,τι έλεγα δικό μου Κι απ την αρχή σε πλάθουνε Ολόκληρη για μένα Τα δάχτυλα τονίζουνε Τα νύχια ακονισμένα Πίσω απ τα μάτια τα κλειστά Έχω καλά κρυμμένες Ανολοκλήρωτες σκηνές Ταινίες γυρισμένες Μα όλο το φιλμ γυρίζει εμπρός Και γω χάνω τα λόγια Κι οι άμυνες που έτρεφα Το βάλανε στα πόδια Και συνεχίζεται η ζωή Μ' απώλειες που αντηχούνε Μα πίσω από τα μάτια μου Δυο μάτια κατοικούνε
2.
Διαδρομή Πιστεύω στο τέλος αυτής της διαδρομής Δε θα μείνει ζωντανός κανείς Θα σαπίζουν οι σάρκες Κι από πάνω τα κοράκια Ποιον θα φάνε πρώτο θα παίζουνε στα ζάρια Εμένα ή εσένα, πρόβλημα κανένα Άλλωστε τα σώματα θα είναι πια δεμένα Το ένα με το άλλο Και τα δύο με το χώμα Θα σπέρνουνε ανάσες θα ανθίζουν γιασεμιά Ελπίζω στο τέλος αυτής της διαδρομής Να μην πεθάνει τελικά κανείς Γιατί τα γιασεμιά που φτιάξαμε Τα μπολιάσαμε σε ταράτσες Να τα γεύεται ο ήλιος Να χορταίνει και το σύννεφο Το σύννεφο που το φως τους τρώει
3.
Κλέφτης Πίσω από την πόρτα στέκεται Κλέφτη σκιά κι ακούει και γεύεται Την ευτυχία των αλλονών, γειτόνων περαστικών Τη χαρά, το κλάμα των παιδιών, τα βογγητά των ζευγαριών Και δεν τον πήρε είδηση κανείς Αυτός ρουφάει τις στιγμές Το ρόλο του παίζει σ' αυτές Γίνεται σύζυγος, πατέρας, μάνα κι εραστής Σύντροφος συντρόφων κι εν ολίγοις ουρανών κριτής Και δεν τον πήρε είδηση κανείς Ανάσες ακούει μαγικές Για έρωτες, πάθη και δουλειές Τρώει απ το πιάτο τους και πίνει απ' το νερό τους Φοράει τα ρούχα τους και ζει το όνειρό τους Και δεν τον πήρε είδηση κανείς Άξαφνα η πόρτα κλειδώνει Τα δάχτυλά του σαρώνει Αίμα όμως δεν του λέρωσε τα χέρια Γιατί είχε μείνει αδειανός από στιγμές στα αστέρια Κι ήταν τόσο δυστυχής Γιατί άξαφνα δεν τον γνώριζε κανείς Και δεν τον γνώριζε κανείς
4.
Η Στιγμή Χέρι τρεμάμενο κυλάει Πάνω στο σώμα σου Μες στην ανάγλυφη εικόνα να χαθει Σ' ότι καινούριο σταματά να μάθει ακόμα Και μ' ένα τίναγμα να μου το διηγηθεί Πάνω στα μάτια σου ακουμπάει σιγανά Για να χαϊδέψει την αιτία της σιωπής Που επιτρέπει στην ουσία μας να μοιάζει ακόμα Πιο δυνατή απ την ορμή της αφορμής Κι είναι η στιγμή που σ' αγαπώ Έξω από μένα Κι από τα όνειρα ξεμπλέκω το πρόσωπό σου Ύστερα να βουλιάξω μέσα στα μαλλιά σου Και να ακουμπήσω πάνω στις μικρές κορφές Όπου χαζεύω για ώρες, ώρες που κοιμάσαι Με τύψεις πάλι που δε σου πα πως με καις Να σκύψω τέλος πάνω απ το στόμα σαου Και να ανταλλάξουμε μια ανάσα φανερή Κι ότι δε σου πα από φόβο μην τ' ακούσω Χάδι να γίνει και στο σώμα να ειπωθεί Κι είναι η στιγμή που σ' αγαπώ Έξω από μένα Κι από τα όνειρα ξεμπλέκω το πρόσωπό σου
5.
Μια σκέψη Δε μίλησα ποτέ μου για τα μάτια σου. Ούτε ξεστόμισα κουβέντα για τα χείλη σου. Κι ας έχω έτοιμη μια απόχη να ψαρεύω τα λόγια σου. Κι ας έχω έτοιμη μια απόχη. Δεν αναφέρθηκα στα χέρια σου. Κι ας με υπάρχουν σε μια αφύσικη προέκταση. Κι ας με τυλίγουν σ ένα άδειο, ανύπαρκτο μηδέν. Κι ας με τυλίγουνε. Δεν άρθρωσα ούτε λέξη για τα πόδια σου, Κι ας περιμένω το δικό τους κάλεσμα. Κι ας νοσταλγώ ξανά τη ζέστη τους κάθε που χειμωνιάζει. Κι ας νοσταλγώ. Δεν είπα πόσο θέλω να κάνουμε έρωτα, Ούτε για σώματα ενωμένα μίλησα. Ούτε για σώματα λιωμένα σαν κεράκια είπα. Απλά τα σκέφτομαι.
6.
Πηγάδι 02:38
Σ’ ένα πηγάδι αδειανό Στριμώχνεται το σώμα Ίσα να νιώθει πως φορά Το στέμμα του αυτάρκη Μα σκαρφαλώνει συνεχώς με νύχια και με δόντια Ψηλά να ανέβει να πιαστεί κι ας κρέμονται τα πόδια Να δει του κόσμου το άγνωστο Το χώμα και το χρώμα Το δίκαιο του πειρασμού Στης άνοιξης το στόμα Κι όλο κοιτάει και γλείφεται και τρίβεται στην άκρη Χαλί εξόδου στήνεται τον περιμένει να ρθει Η μνήμη όμως του πάντοτε Ο νόμος της συνήθειας Το σώμα έλκει και ρουφά Στον πάτο της δειλίας Τώρα παραμιλάει και λέει για ανθρώπους που δακρύζουν Φούσκωσαν τα πηγάδια τους και έξω τριγυρίζουν
7.
Κυνηγός Κι ο κυνηγός πήρε τα όπλα του Φόρεσε μάσκα από δέρμα θηραμάτων του Ντύθηκε «νύχτα» να μη φαίνεται καλά Και το φεγγάρι λάδωσε να μην τον δώσει ανοιχτά Την πιο αργή χελώνα έψαξε Απ το καβούκι της να πιεί στοργή Τα αδύναμα πουλιά σημάδεψε Κι ο λύκος τιμωρός του ψιθυρίζει στο αυτί «Αν ειν μικρή η απόσταση Μην προσπαθήσεις να το φτάσεις Κι αν μοιάζει εύκολο πολύ Μην τρέξεις καν για να το πιάσεις Γιατί και γω όπως κάθομαι Και με το φεγγάρι συζητάω Δεν ειν καθόλου δύσκολο Να κάνω μια και να σε φάω» Κι ο κυνηγός τον λύκο έσπρωξε Κι η μάσκα του άρχισε να αλλάζει Να ανασταίνεται το ζώο ξανά Στο φως φαίνεται να του μοιάζει Φως που το φεγγάρι άναψε Τον κυνηγό να φανερώσει Τη χελώνα και τα αδύναμα πουλιά Μα και τον ίδιο από τη μάσκα του να σώσει
8.
Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα Σημεία ακαθόριστα με οδηγούν Μα οι μέρες ξέρουν πιο καλά το δρόμο Κυλάνε αργά όμως περνούν Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα Τραυμάτων αποστάγματα στη γλώσσα μου γλιστρούν Το σώμα είναι η καλύτερη κρυψώνα Φυλάει αυτά που του απαιτούν Μα μέσα από το σώμα μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω Δίχως να σωπαίνει ο σφυγμός Μα μέσα από το σώμα μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω Κι όλα λειτουργούν επαρκώς Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα Στα γόνατα τα πόδια μου δειλά πατώ Να λέω πως δεν έπεσα ακόμα Κι αν σέρνομαι δες προχωρώ Υπάρχω όπως υπάρχουν όλα Με θέληση παρά τη θέλησή μου Οι νύχτες μου μυρίζουνε το τέλος Που μπλέκεται στα χνώτα μου Kαι μέσα από τις νύχτες μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω Δίχως να σωπαίνει ο σφυγμός Και μέσα από τις νύχτες μου πεθαίνω, αν τ' ακούς πεθαίνω Κι όλα λειτουργούν επαρκώς
9.
Τὸ Δάσος Δὲν ξεριζώνονται οἱ νύχτες ἀπὸ μέσα μας, βλασταίνουν φύλλα καὶ κλαδιὰ κι ἔρχονται τὰ πουλιὰ τοῦ ἔρωτα καὶ κελαηδοῦνε. Δὲν ξεριζώνονται οἱ νύχτες ἀπὸ μέσα μας, οἱ σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό, στὶς λόχμες του ὁ φόβος ἐνεδρεύει. Ζῷα μικρὰ καὶ ζῷα ἄγρια τὸ κατοικοῦν, ὄχεντρες ἕρπουν καὶ ρημάζουν τὶς φωλιές μας, λιοντάρια ἑτοιμάζονται νὰ μᾶς ξεσκίσουν. Δὲν ξεριζώνονται οἱ νύχτες ἀπὸ μέσα μας, ἔγιναν δάσος σκοτεινὸ καὶ μᾶς πλακώνουν. (ἀπὸ τὴ Συλλογή: «Ὁ Ἀλλήθωρος»)
10.
Όλο ρωτώ, καταρωτώ και δεν μπορώ να μάθω Τι κάνουν οι άρχοντες στη γη και οι πτωχοί στο χώμα Αν ξαρρωστούν οι άρρωστοι και γιάνουν οι λαβωμένοι Αν έρχονται στα σπίτια τους οι ξενοπεθαμένοι

credits

released December 29, 2016

Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τους Σταύρο Ρουμελιώτη, Κοσμά Λαμπίδη και Γιώργο Σταυρίδη. Πίσω όμως - μερικές φορές και μπροστά - από ιδέες και νότες υπάρχει πάντα η παρέα των Usurum. Ορισμένες ιδέες, ακόμα και ολόκληρα μουσικά μέρη υπογράφουν οι Λάμπρος Λαπίνας, Νίκος Αντωνόπουλος και Κώστας Σηφάκης.

ενορχήστρωση εγχόρδων - πνευστών: Σταύρος Ρουμελιώτης, Κοσμάς Λαμπίδης
ενορχήστρωση εγχόρδων στο "Μοιρολόι": Γιώργος Σταυρίδης
Ηχογράφηση, μίξη: Γιώργος Ζιώτας
Master: Νίκος Παπαδόπουλος στο soundflakes studio
Ζωγραφικά έργα: Κοσμάς Λαμπίδης
Γραφιστικός σχεδιασμός (φυσικού προϊόντος): Αντιγόνη Χαλαμπαρδάκή

Παραγωγή: Usurum 2016

license

all rights reserved

tags

about

Usurum Greece

contact / help

Contact Usurum

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Usurum, you may also like: